KB, you are irreplaceable!

K.Balachander

Film industry is all about making a profit and most of the creators choose to follow the laid path, to be safe. Only the best take the road not taken and set trends. K.Balachander, in that way, was one of the trendsetters in the film industry. Given that I am in my early thirties, I wasn't fortunate enough to see most of his work during the times they were made. I must say I became a fan of his work from his TV serials, especially Kai alavu manasu and Sahana, then started going back to catch up on his creations. 

At the start of his career, KB had a great understanding with Nagesh and it could be seen in all their works together (Server Sundaram, Neerkumizhi, Edhir Neechal, Navagragam). The acting audition scene from Server Sundaram and the scene where Nagesh getting caught like thief in Edhir Neechal still brings out the same reaction when I watch it, like the first time. All these movies had an equal mix of comedy and emotions and were highly beneficial to both their careers. He had a similar understanding with Kamal and Rajini as well but once they became larger than life actors, they could no longer fit into the everyday heroes of KB's movies. That is one of the reason why mostly his heroes were always the second rung of actors like Gemini Ganesan, Jaisankar, Sivakumar, Rajesh, Raghuman or those who do not carry any image along with them or he always had stories with women playing pivotal or lead roles. Aval Oru Thodarkathai, Manadhil Urudhi Vendum, Kalki, Kalayana Agathigal, Agni Saatchi to quote a few.

KB's films always had that unmistakable touch, leads with character flaws (be it Sivakumar in Sindhu Bhairavi, or Kamal in Punnagai mannan), emotions shown up close, symbolisms in place of dialogues, strong willed female roles, sadistic villains who schemed up things, humor that did not insult anyone and music/lyrics that went along with the content of the movie. I always amazed at his ability to do full justice to films like Thillu Mullu, Poi Kaal Kuthirai (comedy riots) and switch over to do his serious movies like Thaneer Thaneer, Sindhu Bhairavi, Unnal Mudiyum Thambi.  

He has not only left us with a whole bunch of movies but also a numerous artists who passed out of his school of film making. Be it actors like Kamal, Rajini, Vivek or directors like Vasanth, Hari, Charan, Suresh Krishna, they all went out and made their own mark in the industry. You could very well see KB's impact in Vasanth's Keladi Kanmani. 

Like any creator, he too struggled to keep up with the changing times and forayed into TV serials. He did make his mark in that too. After his successful stint in TV serials, he did make some attempts in vain (Paarthale Paravasam, Poi) to direct movies again but those did flop as he failed to jude the current day audience' pulse. That does not make him any less of a legend in any way. 

Sir, you are a true legend and your death is a great loss to Indian film industry. Our prayers are with your family and loved ones at this time of grieving.

My picks for repeat viewing anytime: Punnagai Mannan, Thillu Mullu, Manadhil Urudhi Vendum, Edhir Neechal, Server Sundaram, Unnal Mudiyum Thambi 

பொரிக்கப்பட்ட பொறியாளர்கள்

கட்டிடம், இயந்திரம், கணினி, மின்னனு
இப்படி கல்லூரியில் எந்த துறை சேர்ந்தாலும்
குட்டைகள் குலத்தில் சேர்வது போல எல்லோரும்
சிலிக்காண் பள்ளத்தாக்கில் கூண்டாய் சிக்கிக் கொண்டோம்
மென்பொருள் மேய்த்து எம்பொருள் சேர்க்கவே!

வாரம் முழுதும் அயராது உழைத்து
வரி முழுதும் தவறாது இழைத்து கையில்
வாங்கிய பணத்தை செலவு செய்தால்
வஞ்சனையோடு சமூகம் சொல்கிறது
'இந்த ஸாஃப்ட்‌வேர் பசங்க வந்து தான்...'

நீர் முதல் பீர் வரை
குண்டு ஊசி முதல் குளிர் ஏசீ வரை
எது விலை ஏறினாலும் நாங்கள் தான்
ஊரார் வாய்க்கு அவல்

திருவான்மியூரில் எங்களை வைத்து நாலு வீட்டின்
வாடகை வாங்கியவன்
வரி ஒன்றும் கட்டாது
இன்று திண்டிவனம் வரை ரியல் எஸ்டேட் போட்டு
எங்களுக்கே விற்கிறான்

உல்லாசத்திற்கு குறைவில்லை இங்கே எனினும்
மன உளைச்சலுக்கும் குறைவில்லை
உள்ளே வந்தவருக்கே வெளியே இருந்த சுகம் புரியும்

அமைதியாய் இரு வருடங்கள் ஓடிவிட
அவன் இவன் காலைப் பிடித்து
அயல் நாடு சென்று சேர்வோம்!!

அந்நிய செலவானி சேர்ந்ததும்
காதலுக்கு கூட சம்மதம் கிடைத்து விடும்
கல்யாணத்திற்கு மூன்று வாரம் விடுமுறை
கிடைக்காது! ஓபாமா வந்து சொன்னால்தான்
ஓரிரு வாரம் விடுமுறை கொடுத்து அனுப்பி
வைப்பார்கள், கையில் அலைப்பேசியுடன்!

உடல் தளர்ந்து உள்ளம் அயர்ந்து
உள் வாகனம் நின்ற போதெல்லாம்
'மதிப்பீடு' என்பார்கள் ஓடுவோம்
'அயல் நாடு' என்பார்கள் ஓடுவோம்
'அடுத்த பதவி' என்பார்கள் ஓடுவோம்

இருபது வருடங்களில் அடையும் முன்னேற்றத்தை
பத்தே வருடங்களில் பார்த்து விடுவதால்
தலையில் மிஞ்சுவது அரை முடி அதுவும்
பல சமயம் நரை முடி!

பூமியில் நாம் வந்து பிறந்ததே
'ப்ரொக்ரம்' எழுதி புண்ணியம் தேடவே
என்ற போக்கிலே திரிவோம்
கணினியைத் தாண்டியும் ஒரு கண்டம்
உள்ளது, என்று அதை அறிவோம்?

Oh, my dear love

Barely two years
You have already left me in tears
When we met,
you said
For life, you are set

Cynosure, weren't we?
Pretty sure, you liked me,
Lived together, like
conjoined twins
but separated now
for no fault of my sins

At times when I thought I had no life
You revived me instantly
Agree, I am not agile anymore
But I ain't fragile either

You thought
I ain't smart enough
and picked up my sister
after selling me on Quikr!

- yours faithfully
Samsung Galaxy S3

How to name it?

எண்ணமெல்லாம் எண்ணிய குறிக்கோளில் இருந்த போது
என்னவெல்லாம் சொல்லி என்னை
உன் பக்கம் திருப்பினாயடா?

கள்ளமெல்லாம் ஏதும் இல்லை
உள்ளமெல்லாம் உன் நினைவே உருத்துதடி என்று பேசி
மெல்ல மெல்ல என்னுள் வந்தாயடா

வாரங்கள் அல்ல வருடங்கள் ஒன்றாய் திரிந்தோம்
பாடங்கள் அல்ல பருவங்களைத் தானே படித்தோம்
மதம் தான் பாதகம் என்றால் நான் மாறி இருப்பேன்
ஆனால் நீ மனம் மாறிவிட்டாயே
ஆசைக் காதலியை சேர்வதை விட
அமெரிக்கா சென்று சேர்வது தான்
அவசியம் என்று ஓடி விட்டாயே!

கடற்கரை மணலில்
கலங்கரை விளக்கம் அருகில் இருந்தும்
வாழ்வில் வழி தெரியாது இருட்டில் தவிக்கிறேன்

அலைகளிடம் ஏதும் சொல்லி அனுப்பினாயா
அவைகள் ஆடம்பரமாய் வந்தாலும்
என்னைக் கண்டதும் அடங்கி விடுகின்றன

கால நேரம் தெரியாது நாம் கதைத்த கதைகள்
காலோரம் கிடக்கும் சங்கில் கேட்கிறது உன்

வரவுக்காக காத்திருந்து நான் கரைந்ததில்
வங்கக் கடலில் உப்பும் கூடி விட்டது

நீ பறந்து போனாய் தெரியும்
கடல் கடந்து போனாய் தெரியும் நம்
காதலையும் கடந்து போய் விட்டாயா?

இரவு நேர ரயில் பயணம்

வழியெங்கும் பின் நோக்கி 
செல்லும் மரங்கள்
செல்லும் ஊவார் எதுவாயினும் 
துணைக்கு வரும் நிலா 
ஜன்னல் கம்பியில் முகம் பதித்து 
வளைவுகளில் ரயிலை முற்றுமாய் காணுதல்
எவ்வளவு இனிமை
இந்த இரவு நேர ரயில் பயணம்
பாலகனாய் இருக்கையில் அன்று
இன்று மனம் நினைப்பதெல்லாம்
செல்லும் இடம் சென்றடைவது எப்பொழுது?

A happy evening...

On a day without rain
First by bike, then the train
Counting the stations
with much patience
Reached the beach
To make the evening a peach

Letting out the kid in me
getting dirty nail to hand
Digging tunnels of sand

Brushing waves made us wet
foot to knee
but gave much glee
and we felt free

Time flew by so fast
started back home
feeling so light
as came the night!

சுதந்திர தின வாழ்த்துக்கள்!

பள்ளி கல்லூரிகள் நிரம்பி வழியும் ஆனால் 
அதிகம் படிக்காதோர் எண்ணிக்கை தாராளம் 
படிப்பைப் பாதியில் நிறுத்தி விட்டு 
சுயதொழில் செய்யும் அண்ணாச்சிகள் 
இன்னும் அச்சில் பதியப்படாத அம்பாணிக்கள் 

வருடத்திற்கு பல லட்சம் பொறியாளர்களை 
ஏற்றுமதி செய்து விட்டு ஏணி போல்
அதே இடத்தில் நிற்கும் ஆசிரியர்கள்

தற்கொலையில் முடியலாம் எனத் தெரிந்தும் துணிந்து
விவசாயம் செய்துக் கொண்டிருக்கும் உழவர்கள்

சாதனை படைக்க துறைகள் பத்தவில்லை என்று
வேதனைப் படும் இளைஞர்கள்

உயிரே போனாலும் உண்மை வழி நடக்கும்
ஊழல் செய்யாத அதிகாரிகள்

மக்கள் உயிரைக் காக்க மனம் தளராது
உழைக்கும் மருத்துவர்கள்

இவர்களால் தான் சுதந்திர இந்தியா மிளிர்கிறது!!

இது எங்க சென்னை

உயிரை விட மயிர் முக்கியம் என்று
தலைக் கவசம் அணிய மாட்டோம் 
சற்று சிரமமாய் இருக்குதென்று 
ஸீட் பெல்ட் அணிய மாட்டோம் 

பச்சை விளக்கு வந்து விடும் என்று
நம்பிக்கையில் கடந்து செல்வோம் 
கடவாதவனை கடிந்து கொள்வோம்

ஒரு வழிப் பாதையில்
ஒய்யாரமாய் எதிர்த்து செல்வோம்
ஒழுங்காய் வருபவனை பற்றி ஓரிரு
பொன்மொழி உதிர்த்து செல்வோம்

இரு கார்களுக்கு உள்ள இடைவெளியை
ஒரு பைக்-கால் அளந்து செல்வோம்

வெள்ளியன்று சனியைக் கூட்ட நடுரோட்டில்
முழு பூசணியைப் பிளந்து போடுவோம்

பளிச்சிடும் உச்ச விளக்கொளி போட்டு
பார்வையை பழுது ஆக்குவோம்

காவல்துறை அதிகாரி வாகனப் பத்திரம்
கேட்டால் காந்தி நோட்டு நீட்டுவோம்

வண்டி ஒட்டிக் கொண்டே கைப்பேசியில்
இதோ வந்துகிட்டே இருக்கேன் என்று
சொல்லி போய் சேர்ந்து விடுவோம்!

Jigarthanda

First, I must accept that I was doubtful how Siddharth would fit into a gangster story and well the story paves the way for it. For anyone who have watched the movie, it is obvious that it doesn’t ride on Siddharth’s shoulders. The movie is carried off screen by Karthik, the director and on screen by Simhaa, the so-called villain.

The movie starts with Karthik, an aspiring director wanting to write a true story based on a current day criminal. He is pointed to Assault Sethu in Madurai by his uncle’s friend and he lands in Madurai trying to get the inside scoop of Sethu’s rise to his current status. As all his planned attempts miserably fail, he gets a windfall by the means of Sounder who wants to make a name for himself in Sethu’s gang. But when Sounder falls into the trap set for him, Sethu learns that somebody has been spying on him through Sounder and vows to find him in an hour and kill him.

Usually, movies with this premise would have taken predictably two routes, one the villain taking literally the next one hour to track down the hero and the hero miraculously killing the villain and the entire gang. Or the hero would have joined an opposite gang to escape from the villain. Neither of them happen here, the hero is welcomed into the gangster’s life once Sethu learns that his life is going to be made into a movie, on the lines of Nayagan and Thalapathi.

When Karthik completes learning everything about Sethu and starts to get back to Chennai, the pond gets muddier as Sethu wants to play the lead role himself. An enjoyable comical portion follows as the baddies learn how easier it is to live than act as themselves. How Karthik manages to make a movie with Sethu as lead and still manages to start his career on an upswing forms what can be called literally a ‘cinematic climax’. The director throws us off track with red herrings when the producer says ‘I want a blood soaked 

gangster movie’ and the mock up scenes played out with Vijay Sethupathi as the lead.

The cinematography and the RR are the two front pillars on which this has been built. The background music right before the intermission block rocked. The short flashback scene in which Sethu fires the gun from within his car to kill off his enemies vividly stayed in my mind. The idea of gangster movie immediately makes us think it is going to be violent, with fights, trickery, deception and so on. It could also mean peeking into the everyday life of a gangster. We get to see this from ‘seekiram mudichu udanne, kaalaila appa-va doctor kitta kootittu ponom’, ‘naduveetla ponatha vechukitta sirippoli’. And at last, a baddie who comes in a sedan and not a fleet of SUVs. Lakshmi menon, Ambika, Karunakaran and the goondas in Sethu’s gang appropriately fit in their roles.

To use an analogy here, at the point of intermission, the train from Chennai to Delhi is somewhere near Nagpur. When we resume after intermission, the train starts to leave in the direction of Kolkata. And for people who love Katta Meeta, the turn is desirably tasteful. Let us just say Karthik’s Pizza was for the masses but Jigarthanda might be only for those who like not knowing what they are in for. I enjoyed it, might even watch it again. 

சினிமா காதல்

அன்பே வா, வா அருகில் வா
நான் பாடும் பாடல், கேளடி கண்மணி

என் மன வானில்
மௌன கீதங்கள் பாடும் வானம்பாடி நீயடி
எங்கேயும் எப்போதும் வருவேன் உன்னைத் தேடி

கண்டுகொண்டேன் கண்டுகொண்டேன்,
நீதானே என் பொன் வசந்தம், புது வசந்தம்

கண்ட நாள் முதலே கொண்ட ஆசையில்
ஒரு கடிதம் கொடுத்த நான் ஜெண்டில்மேன்,
உன் காதலன் தேர்வுப் போட்டியில் முதல்வன்
ஆகாவிட்டால் உயிர் இல்லா எந்திரன்

உன் மௌனம் சம்மதமானால் இனி எல்லாம் சுகமே
இல்லையெனில் ராகம் தேடும் பல்லவியாய்
திசை மாறிய பறவையாய்
நெஞ்சிருக்கும் வரை, நினைவிருக்கும் வரை
உன்னை நினைத்து காலமெல்லாம் காத்திருப்பேன்
நீ வருவாய் என!

அன்னையர் தினம்

அன்னையே உன்னையே எண்ணியே
நான் வடித்த பண்ணையே
படிக்கிறேன் கேள்

கண நேரமே எனை பார்த்தாலும்
என் கண்ணில் பசியோ பயமோ
இன்பமோ துன்பமோ
நீ அறிவாய்

உன் மடியில் நான் உறங்கிய நேரம்
கவலை இல்லாமால் வாழ்ந்த காலம்
தெய்வம் தேவை இல்லை நான்
தாயை வணங்கும் சமயம்

மழையில் நனைந்து நான் வீடு வந்தால்
மற்றவர் என்னை குற்றம் சொல்வர்
பிழை இல்லை உன்மேல் என்று கூறி
என் தலை துவட்டி
மழையை குற்றம் சொல்வாய் நீ

காய்ச்சல் வந்து நான் படுத்தால்
கொதித்து போய் விடுவாய் நீ
என் கண்ணில் தூசொன்று விழுந்தால்
கலங்கி போய் விடுவாய் நீ

இப்படி எல்லாம் எனை
வளர்த்த நீ அங்கே

இங்கே அன்னையர் தினமாம்
உனை கணினியில் கண்டே
வாழ்த்து கூற வேண்டும் இன்று
நானும் கடல்தாண்டி
வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறேன் நன்று!!

கடலோரத்தில் ஒரு கட்சிக் கூட்டம்

கடற்கரை மணல்வெளியில்
நிலவொளியில் அலையொலி கேட்டு
நான் இருந்ததன் எதிரொலி இது

தேர்தல் நேரம் என்பதாலோ
வழக்கத்தை விட மிகையாய்
அலை அலையாய் திரண்டு
வந்து ஆர்பபரிப்பு செய்கிறாய்?

கண்ணை மூடி
கால் நனைத்து நின்றால்
மண்ணோடு சேர்த்து
மனதின் கவலைகளையும்
இழுத்துச் செல்வது என் ஆட்சி!

என் மேல் நீங்கள்
குப்பை எறிந்தாலும்
அதை உதறித் தள்ளி
உப்பை தந்தது இந்த ஆட்சி!

இத்தனை சாதனைகளைப் புரிந்த
கடலாகிய எனக்கு
நிலவுச் சின்னத்தில் வாக்களித்து
இரவுலகில் என் ஆட்சி
நீளும்படி நீங்கள் செய்வீர்களா?
என்று எங்களைப் பார்த்து கேட்பது புரிகிறது!
நிச்சயம் செய்வோம்! 

என்று முடியும் இந்த தீவிரவாதம்?

ஏய் தீவிரவாதியே
வெடிகுண்டு சத்தத்தில்
உன் கோரிக்கையின் குரல் 
ஒடுங்கி விடுகிறது

தெருவில் செல்லும் ஒவ்வொரு இந்தியனும்
பாதுகாப்பு உடை அணியாத
அணுகுண்டு சோதனையாளன்
உயிரைக் கொடுத்து கண்டு பிடிக்கிறான்
நீ வைத்த வெடிகுண்டை

நீ ரயிலில் குண்டு வைத்தால்
விமானத்தில் செல்லும் அளவிற்கு
இந்தியன் பணக்காரன் அல்ல
நீ விமானத்தையும் விட்டு வைப்பதல்ல

ஓரிரு நாட்கள் தள்ளிப் போடுவோம்
ஆனால் மீண்டும் அந்த ரயலிலோ பேருந்திலோ தான்
நாங்கள் ஏறியாக வேண்டும் எங்கள்
வாழ்க்கைப் பயணத்தை தொடர

மனித உயிரை மதிக்காத உனக்கு
மதிப்பு கொடுத்து பேச யாரும் வாரார்
குண்டுகள் தீர்ந்தாலும் தீரும் ஆனால்
உனக்கு அஞ்சி ஓடி விட மாட்டோம் இந்த ஊரார்!

Memories, thats all they are now!

It is that time of the year when schools wind up an academic year and the children get a much needed relief to recharge themselves for another high pressure year. The trains and the buses to all destinations run full as everyone is roaming around on their summer vacation. This time around, I had my cousin, nephew and niece over at my home for a week of their summer vacation.

I couldn't but resist rewind back to my school days when my sister and I travel to my uncle's place in the outskirts of Trichy. We used to leave punctually on the day of our last exam and return a day or two before the school re-opens. I also couldn't resist noticing how different the pass times are now and back then. We used to wake up late as a routine and have some 'health' drink with at least 23 nutrients. Then, my aunt will offer us some biscuits. There used to be more of my cousins of varying ages who have joined us on the vacation. When we open the biscuit tin, invariably we will be short of one or two biscuits and one of us will offer to share. Well, if that happens now, the kids don't hesitate to drive up to the nearby store in a scooty and buy more biscuits :).

We used to urge or pester our aunt to take us to Cauvery for our bath. We have to cook up a story to the very little kids who cannot join us and make a stealthy trip to Cauvery for a good two hours. When we come back home almost mid noon, our tummies will already be ringing in the lunch bell. After a good meal, we will nap, or play dice with cousin, aunt and grandma too. In the evenings, we will team up for cricket in the back yards of our homes. After an absorbing hour or two of cricket, we will freshen up and rush to the temple at the end of the village ('agraharam') for hot prasadam.

Kids rarely get out of homes now in the sun. Anyway, even if they are willing to venture out, the over protective parents and the ever increasing heat don't seem to give them much of a choice. They are physically in the same room but socially disconnected as each one is Subway Surfing or Temple Running in their own smartphones. No fighting or crying over a lost dice game, or a card game. Basically, technology has killed all the fun in growing up.

Summer vacations in those days were used to be about a lot of petty things, a bath in the river or a canal, plucking mangoes (most of the times stealthily) from a nearby house, or fighting for a place in the swing at uncle's home, or running a cycle tire, or playing cricket in the scorching sun, or making a bow and arrow with broom stick piece and twine thread.

Nowadays, I guess we plan the vacation far ahead of time and spend all the energy in anticipation. We freeze all the plans and squeeze the fun out of vacations. Pick, click and book your package and get ready to run through the schedule your tour guide has put up for you. How much fun can it be when you exactly know what you are going to do on every day of your vacation?

சுமை தாங்கி

எழுத்துக்கள் கற்கும் முன் வார்த்தைகள்
வார்த்தைகள் கற்கும் முன் வாக்கியங்கள்
இவ்வண்ணம் காணும் எதிலும் அவசரம்
ஓரிரு மதிப்பெண் குறைந்தாலும் கலவரம்

ஆங்கிலம் தமிழ் ஹிந்தி அறிவியல் கணிதம்
கணிப்பொறி என்று அடுக்கடுக்காய் புத்தகங்கள்
மெதுவாய் கொஞ்சம் மெதுவாய்
அவர்கள் அறிவு பெட்டகங்கள்

அளவில்லா பணச்சுமை பெற்றோர் மீது
அநியாயமாய் அவர்களின் கனவுச்சுமை பிள்ளைகள் மீது
எல்லோருக்கும் இஞ்சினியர் ஆகும் எண்ணமாம்
வண்ணத்துப் பூச்சிக்கெல்லாம் ஒரே வண்ணமா?

சுதந்திரமாய் பறக்க விடுங்கள் அவர்களை
சுற்றித் திரிந்து தேர்ந்து வருவர்
சற்றுப் பொறுமை காத்திருங்கள்!!

People like us

Get billed by the hour
Our work, Oh that is so dour

Got desktops for the weekdays
And laptops for the weekends
To cover all the requirement amends

At the sighting of a trouble
Convene a meeting and make it double

Day in and Day out
Face deadlines to meet
Work and life
Draw no lines discreet

Everything is of high priority
And Nothing is of certainty
Except free coffee and tea
In this world of ours called IT!!

சிறு கவிதைகள்

மர்மம்

• உன்னிறு கண்களும் உதடும் 

• சேர்ந்ததென்ன பெர்முடா முக்கோணமா? 

• அதில் காணாமல் போனதே 

• என் வாழ்க்கைப் படகு!

அது ஏன்?

காதணி முதல் பாதணி வரை 

ஊசிப்பாசி முதல் கைப்பேசி வரை

ஐஸ்க்ரீம் முதல் ஃபேஸ்க்ரீம் வரை 

உனக்காக விலையேதும் பாராமல்

நான் வாங்கித் தந்தேன்

எனை ஊதாரி எனத் தள்ளிவிட்டு 

அமெரிக்க வியாபாரியுடன் பறந்து விட்டாள்!

Cuckoo Movie Review

குக்கூ

நாயகன் நாயகி இடையே மலரும் காதலும் அதில் அவர்கள் வெற்றி பெற ஏற்படும் தடங்கல்கலும்தான் கதையின் சுருக்கம். நாயகன் நாயகி மற்றும் அனைத்து முக்கிய  கதாபாத்திரங்களும் பார்வை இல்லாதவர்கள். கண்ணில்லாத கதாபாத்திரங்களை கொண்டு இந்த காதல் காவியத்திற்கு ஒளி கொடுத்துள்ளார் இயக்குநர்.

நாயகன் தமிழ், நாயகி சுதந்திர கொடி. நக்கல் நையாண்டியில் தொடங்கும் இவர்களது சந்திப்பு, மெல்ல மெல்ல காதலாய் வளரத் தொடங்குகிறது. படத்தின் எந்த இடத்திலும் ரசிகர்களுக்கு இவர்கள் மீது இரக்கம் வராமல் காதல் வரும்படி செய்துள்ளது மிகப்பெரிய வெற்றி. மின்சார ரயில் போல மிதமான வேகத்தில் செல்லும் திரைக்கதையில் அந்த நிலையத்தில் வண்டி நின்று  சென்றதா என்று தோன்றும் அளவுக்கு சிறிய மெல்லிய பாடல்களை பிணைத்திருப்பது பலம்.

பாடல் வரிகள் படத்தின் கதையையும் சூழ்நிலைகளையும்  தவிர எதையும் பேசுவதில்லை. மனதை வருடிய ஒரு சில வரிகள்

ஆசைகள் தீரும் மட்டும் கொள்ளும் அன்பினில் அழகு இல்லை 
வெந்து போகிற வேளையிலும் அன்புத்தீ என்றும் அணைவதில்லை 

உருவெது வடிவெதுவோ உறவுகள் உணர்ந்து தொட 
இருள் எது ஒளி எதுவோ ரெண்டு இருதயம் கலந்து விட 


நடிகர் நடிகைகள் அனைவரும் அவரவர் பங்கை கச்சிதமாய் செய்துள்ளனர். எந்தவித மசாலா சாமான்களையும் சேர்க்காமல் ஒரு ருசியான படத்தை கொடுத்துள்ளனர். தலைப்பின் காரணத்தை படத்தின் முடிவு உணர்த்தும். திரையை விட்டு வெளியே வருகையில் எனக்கு தோன்றியது இது. அரை நிமிடம் ரயில் நிலையத்தில் நிற்கும் பொழுது நாம் பார்த்து உதாசீனப் படுத்தும் 'தமிழ்'களுக்கு பின்னால் இப்படி ஒரு காதல் கதை இருக்கக் கூடுமோ?

சேவை மனப்பான்மை, குடித்து விட்டு வாகனம் ஒட்டுதல், அக்கறை இன்றி அதை பார்த்து செல்வோர், தேர்தல் நேரத்தில் காவல்துறையின் சோதனை, அரசாங்க வேலைக்கு லஞ்சம் கேட்கும் இடைத்தரகர், மன அழகை பார்த்து காதலிக்கும் நாயகன் நாயகி நிற்கும் பேருந்து நிலைய கூரையில் சிவப்பழகு களிம்பின் விளம்பரம் என்று ஆங்காங்கே சமூகத்தின் மீது சில சவுக்கடிகள்.

இப்படிப்பட்ட படங்களை ஆதரித்தால்தான் தமிழ்த் திரையுலகம் வளரும், வாழும். இயக்குநர் ராஜூ முருகனின்  முதல் படி வெற்றிப் படிதான்.

ஒரு வேண்டுகோள், அரங்கினுள் இருந்து கொண்டு 'படம் பாத்துட்டு இருக்கேன்' 'படம் பாத்துட்டு இருக்கேன்' ன்னு சொல்லிட்டு படத்தையே பார்க்காம செல் போனையே பார்த்து கொண்டு இருந்து விட்டு வெளியில் வந்து 'first half ok, second half bore' என்று அரை குறை விமர்சனங்களை வீசாதீர்கள். என் அருகே இருந்த நண்பர் வெள்ளித் திரையை விட கைப்பேசியின் திரையைத் தான் அதிகம் பார்த்து கொண்டு இருந்தார்.

அகில உலக பெண்கள் தினம்

உயிரும் சரி உயிரெழுத்தும் சரி
அம்மாவில் இருந்து தொடங்கும் முதற்படி

ஓடி விளையாடும் வயதில்
தங்கையாய் தமக்கையாய் இணையடி

பள்ளி கல்லூரி காலம் முதல்
பாரம் பகிர்ந்து கொள்ள தோழியாய் நீயடி

பருவம் மலரும் வயதில்
காதலியாய் மனைவியாய் துணையடி

இப்படி தாய் தங்கை தமக்கை தாரம்
என்று வெவ்வேறு உண்டு அவதாரம்
எல்லா விதத்திலும் வாழ்வுக்கு
பெண்ணே நீயே ஆதாரம்

அகில உலக பெண்கள் தின வாழ்த்துக்கள்!