விண்ணைத் தாண்டி வருவாயா...

’அலைகள் ஓய்வதில்லை’ காலத்தில் இருந்து ஓயாமல் அடித்துக் கொண்டிருக்கும் அலைதான் இந்து - கிறுத்துவ காதல் கதை. ஆனால் இதையே புத்துயிர் ஊட்டி புது வண்ணம் தீட்டி கண்ணையும் மனதையும் கவரும் வகையில் ’விண்ணைத் தாண்டி...’ தந்திருக்கிறார் இயக்குனர் கௌதம்.

இந்த படத்தில் காதலைக் கையாண்டுள்ள விதம் தான் என்னை மிகவும் ஈர்த்தது. எப்போதும் கூடவே திரியும் தோழர் படை, தற்கொலை மிரட்டல் விடும் பெற்றோர், கத்தி கபடா தூக்கி வரும் குண்டர்கள் என சம்பந்தம் இல்லாத பேர்களோ காட்சிகளோ இல்லை. காதலையும் அதனால் வரும் விளைவுகளையும், காதலன் காதலி மட்டும் பேசி தீர்க்கிறார்கள். சாதாரணமான விஷயம் தான், ஆனால் திரையில் அபூர்வமாக காணப்படும் ஒன்று.

சிம்பு - த்ரிஷா இருவரும் கிடைத்த வாய்ப்பை சரியே பயன்படுத்தி நடித்து இருக்கிறார்கள். அவர்களுக்கு இடையே ஒரு நம்பும் விதமான காதல் அலை இருப்பது கூடுதல் பலம்.

பாடல் வரிகள் சற்று சுமாரே என்றாலும், பாட்டின் இசை அருமை அவை படம்பிடிக்க பட்ட விதம் பசுமை. அவற்றை கவனம் செலுத்தி இடம் பார்த்து இணைத்திருப்பதும் இனிமை. பாடல்கள் கதையை முன்னே எடுத்து செல்ல உதவுகிறது. பிண்ணனி இசை முண்ணனியில் இருக்கும் காதலை தாலாட்டுகிறது.

படம் மெதுவாய் செல்வது சிலருக்கு பிடிக்காமல் இருக்கலாம். ஆனால், காதல் படத்திற்கு இந்த வேகம் தான் சரி என எனக்கு தோன்றியது. எதையுமே வேகமாய் எதிர்பார்க்கும் இந்தக் கால மக்களுக்கு காதலையும் துரித உணவைப் போல் வேகமாய் ருசியின்றி தராமல் இருந்ததற்கு ஒரு சபாஷ். படத்தின் முடிவில் நம்மை லேசாகப பிரட்டி போட்டு விட்டார், இயக்குனர். அந்நியர்களை நம் பாடல்களுக்கு நடனமாட விடுவதை தவிர்க்கலாம். அதனால், ஆடல் அசைவுகள் மனதில் ஓட்டாமல் நிற்கிறது.

மொத்தத்தில், விண்ணைத் தாண்டி வந்து என்னை போட்டுத் தாக்கி சென்றது இந்தக் காதல்.